Satu Islam Untuk Semua

Thursday, 08 February 2018

Munajat Qurani Sayyidina Ali Menjelang Pagi


islamindonesia.id – Munajat Qurani Sayyidina Ali Menjelang Pagi

 

Suatu hari, Amirul Mukminin Ali bin Abi Thalib sedang bermunajat kepada Allah SWT di Masjid Kufah. Hari itu beliau berdoa dengan doa yang sangat indah. Karena semua permintaannya selaras dengan ayat-ayat suci Al-Quran. Berikut ini untaian doa-doa indah beliau.

“Ya Allah, aku memohon kepada-Mu, keselamatan di hari ketika harta dan anak-anak tidak lagi berguna kecuali seorang yang datang dengan hati yang bersih.”

يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ -٨٨- إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ -٨٩-

“(yaitu) pada hari (ketika) harta dan anak-anak tidak berguna, kecuali orang-orang yang menghadap Allah dengan hati yang bersih.” (QS. Asy-Syuara’:88-89)

“Ya Allah, aku memohon kepada-Mu, kesalamatan di hari ketika orang dzolim menggigit jarinya seraya berkata Andai dahulu aku mengambil jalan bersama Rasul.”

وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً -٢٧-

“Dan (ingatlah) pada hari (ketika) orang-orang zalim menggigit dua jarinya, (menyesali perbuatannya) seraya berkata, “Wahai! Sekiranya (dulu) aku mengambil jalan bersama Rasul.” (QS. Al-Furqon:27)

“Ya Allah, aku memohon kepada-Mu, keselamatan di hari ketika orang-orang berdosa dikenali tanda-tandanya kemudian direnggut ubun-ubun dan kakinya.”

يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ -٤١-

“Orang-orang yang berdosa itu diketahui dengan tanda-tandanya, lalu direnggut ubun-ubun dan kakinya.” (QS. Ar-Rahman:41)

“Ya Allah, aku memohon kepada-Mu, keselamatan di hari ketika seorang ayah tidak bisa menolong anaknya. Dan anak tak bisa menolong ayahnya. Sungguh janji Allah pastilah benar.”

يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ وَاخْشَوْا يَوْماً لَّا يَجْزِي وَالِدٌ عَن وَلَدِهِ وَلَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَن وَالِدِهِ شَيْئاً إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ -٣٣-

“Wahai manusia! Bertakwalah kepada Tuhan-mu dan takutlah pada hari yang (ketika itu) seorang bapak tidak dapat menolong anaknya, dan seorang anak tidak dapat (pula) menolong bapaknya sedikit pun. Sungguh, janji Allah pasti benar.” (QS. Luqman:33)

“Ya Allah, aku memohon kepada-Mu, keselamatan di hari ketika permintaan maaf tidak berguna bagi orang-orang zalim dan mereka mendapat laknat dan tempat tinggal yang buruk.”

يَوْمَ لَا يَنفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ -٥٢-

“(yaitu) hari ketika permintaan maaf tidak berguna bagi orang-orang zalim dan mereka mendapat laknat dan tempat tinggal yang buruk.” (QS. Ghafir:52)

“Ya Allah, aku memohon kepada-Mu, keselamatan di hari ketika seseorang tidak mampu menolong yang lain. Dan di hari itu, kekuasaan hanya milik Allah SWT.”

يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئاً وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ -١٩-

“(Yaitu) pada hari (ketika) seseorang sama sekali tidak berdaya (menolong) orang lain. Dan segala urusan pada hari itu dalam kekuasaan Allah.” (QS. Al-Infithar:19)

“Ya Allah, aku memohon kepada-Mu, keselamatan di hari ketika seorang lari dari saudara, ibu, bapak, istri serta anak-anaknya. Setiap mereka sibuk dengan urusannya masing-masing.”

يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ -٣٤- وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ -٣٥- وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ -٣٦- لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ -٣٧-

“Pada hari itu manusia lari dari saudaranya, dan dari ibu dan bapaknya, dan dari istri dan anak-anaknya. Setiap orang dari mereka pada hari itu mempunyai urusan yang menyibukkannya.” (QS. Abasa:34-37)

“Ya Allah, aku memohon kepada-Mu, keselamatan di hari ketika orang yang berdosa ingin menebus (dirinya) dari azab dengan anak-anaknya, istrinya, saudaranya dan keluarga yang melindunginya (di dunia) dan orang-orang di bumi seluruhnya, kemudian mengharapkan (tebusan) itu dapat menyelamatkannya. Sama sekali tidak! Sungguh, neraka itu api yang bergejolak, yang mengelupaskan kulit kepala.”

يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ -١١- وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ -١٢- وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ -١٣- وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً ثُمَّ يُنجِيهِ -١٤- كَلَّا إِنَّهَا لَظَى -١٥- نَزَّاعَةً لِّلشَّوَى -١٦-

“Pada hari itu, orang yang berdosa ingin sekiranya dia dapat menebus (dirinya) dari azab dengan anak-anaknya, dan istrinya dan saudaranya, dan keluarga yang melindunginya (di dunia), dan orang-orang di bumi seluruhnya, kemudian mengharapkan (tebusan) itu dapat menyelamatkannya. Sama sekali tidak! Sungguh, neraka itu api yang bergejolak, yang mengelupaskan kulit kepala.” (QS. Al-Ma’arij:11-16)

Dan berikut ini teks lengkap doa beliau:

لمُناجاةُ اَمير المؤمنين عليه السلام في مسجد الكوفة

بسم الله الرحمن الرحيم

 اللّـهُمَّ اِنّي اَسْاَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَلابَنُونَ اِلاّ مَنْ اَتَى اللهَ بِقَلْب سَليم، وَاَسْاَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ يَعَضُّ الظّالِمُ عَلى يَدَيْهِ يَقُولُ يا لَيْتِني اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبيلاً، وَاَسْاَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ يُعْرَفُ الُْمجْرِمُونَ بِسيمـاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصي وَالاَْقْدامِ، وَاَسْاَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ لا يَجْزي والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَلا مَوْلُودٌ هُوَ جاز عَنْ والِدِهِ شَيْئاً اِنَّ وَعْدَ اللهِ حَقٌّ، وَاَسْاَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ لا يَنْفَعُ الظّالِمينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدّارِ، وَاَسْاَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ لا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْس شَيْئاً وَالاَْمْرُ يَوْمَئِذ للهِ، وَاَسْاَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخيهِ وَاُمِّهِ وَاَبيهِ وَصاحِبَتِهِ وَبَنيهِ لِكُلِّ امْرِئً مِنْهُمْ يَوْمَئِذ شَأْنٌ يُغْنيهِ، وَاَسْاَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ يَوَدُّ الُْمجْرِمُ لَوْ يَفْتَدي مِنْ عَذابِ يَوْمَئِذ بِبَنيهِ وَصاحِبَتِهِ وَاَخيهِ وَفَصيلَتِهِ الَّتي تُؤْويهِ وَمَنْ فِي الاَْرْضِ جَميعاً ثُمَّ يُنْجيهِ كَلاّ اِنَّها لَظى نَزّاعَةً لِلشَّوى، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْمَوْلى وَاَنَا الْعَبْدُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْعَبْدَ اِلاَّ الْمَوْلى، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْمالِكُ وَاَنَا الْمَمْلُوكُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْمَمْلُوكَ اِلاَّ الْمالِكُ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْعَزيزُ وَاَنَا الذَّليلُ وَهَلْ يَرْحَمُ الذَّليلَ اِلاَّ الْعَزيزُ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْخالِقُ وَاَنَا الَْمخْلُوقُ وَهَلْ يَرْحَمُ الَْمخْلُوقَ اِلاَّ الْخالِقُ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْعَظيمُ وَاَنَا الْحَقيرُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْحَقيرَ اِلاَّ الْعَظيمُ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْقَوِيُّ وَاَنَا الضَّعيفُ وَهَلْ يَرْحَمُ الضَّعيفَ اِلاَّ الْقَوِيُّ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْغَنِيُّ وَاَنَا الْفَقيرُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْفَقيرَ اِلاَّ الْغَنِيُّ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْمُعْطي وَاَنـَا السّائِلُ وَهَلْ يَرْحَمُ السّائِلَ اِلاَّ الْمُعْطي، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْحَيُّ وَاَنَا الْمَيِّتُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْمَيِّتَ اِلاَّ الْحَيُّ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْباقي وَاَنَا الْفاني وَ هَلْ يَرْحَمُ الْفانيَ اِلاَّ الْباقي، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الدّائِمُ وَاَنَا الزّائِلُ وَهَلْ يَرْحَمُ الزّائِلَ اِلاَّ الدّائِمُ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الرّازِقُ وَاَنَا الْمَرْزُوقُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْمَرْزُوقَ اِلاَّ الرّازِقُ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْجَوادُ وَاَنـَا الْبَخيلُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْبَخيلَ اِلاَّ الْجَوادُ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْمُعافي وَاَنَا الْمُبْتَلى وَهَلْ يَرْحَمُ الْمُبْتَلى اِلاَّ الْمُعافي، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْكَبيرُ وَاَنَا الصَّغيرُ وَهَلْ يَرْحَمُ الصَّغيرَ اِلاَّ الْكَبيرُ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْهادي وَاَنَا الضّالُّ وَهَلْ يَرْحَمُ الضّالَّ اِلاَّ الْهادي، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الرَّحْمنُ وَاَنـَا الْمَرْحُومُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْمَرْحُومَ اِلاَّ الرَّحْمنُ، مَوْلايَ يامَوْلايَ اَنْتَ السُّلْطانُ وَاَنَا الْمُمْتَحَنُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْمُمْتَحَنَ اِلاَّ السُّلْطانُ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الدَّليلُ وَاَنَا الْمُتَحَيِّرُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْمُتَحَيِّرَ اِلاَّ الدَّليلُ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْغَفُورُ وَاَنَا الْمُذْنِبُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْمُذْنِبَ اِلاَّ الْغَفُورُ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْغالِبُ وَاَنـَا الْمَغْلُوبُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْمَغْلُوبَ اِلاَّ الْغالِبُ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الرَّبُّ وَاَنَا الْمَرْبُوبُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْمَرْبُوبَ اِلاَّ الرَّبُّ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اَنْتَ الْمُتَكَبِّرُ وَاَنَا الْخاشِعُ وَهَلْ يَرْحَمُ الْخاشِعَ اِلاَّ الْمُتَكَبِّرُ، مَوْلايَ يا مَوْلايَ اِرْحَمْني بِرَحْمَتِكَ، وَارْضَ عَنّي بِجُودِكَ وَكَرَمِكَ وَفَضْلِكَ يا ذَا الْجُودِ وَالاِْحْسانِ وَالطَّوْلِ وَالاِْمْتِنانِ، بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ.

 

Bismillâhir rohmânirrohîm, Allahumma sholli ‘alâ Muhammadin wa âli Muhammad,

Allâhumma innî as’alukal amâna yauma lâ yanfa’u mâlun walâ banûn illa man atâllâha bi qolbin salîm.

Wa as’alukal amâna yauma ya ‘adhdhu dzôlimu ‘alâ yadaihi yaqûlû yâ laytanî ittakhodztu ma’ar rosûli sabîlâ. Wa as’alukal amâna yauma yu’roful mujrimûna bi sîmâhum fayu’khodzû bin nawâshî wal aqdâm.

Wa as’alukal amâna yauma lâ yajzî wâlidun ‘an waladihî wa lâ mawlûdun quwâ jâzi ‘an wâlidihi syai-an in wa’dallâhi haqqun.

Wa as’alukal amâna yauma lâ yanfa’û dzôlimîna ma’dzirotuhum, walahumul laknatu walahum sû-uddâr. Wa as’alukal amâna yauma lâ tamliku nafsun li nafsin syai-an wal amru yawma idzin lillâh.

Wa as’alukal amâna yauma yafirru mar-u min akhihi wa ummihi wa abîhi wa shôhibatihi wa banîhi likullim ri in minhum yawma idzin sya’nun yughnîhi.

Wa as’alukal amâna yauma yawaddul mujrimu law yaktadhî min adzâbi yawma idzin bi banîhi wa shôhibatihi wa akhîhi wa fashîlatihîllatî tukwîhi wa man fil ardhi jamî-an tsumman yun jîhi kallâ innaha lazhô nazzâ-atan lisy syawâ. Mawlay yâ mawlay antal mawlay wa anal ‘abdu wahal yarhamul ‘abdu illal maylay.

Mawlay yâ mawlay antal antal mâlik wa anal mamluk wahal yarhamul mamluk illal mâlik.

Mawlay yâ mawlay antal ‘azîzu wa anal dzalil wahal yarhamul dzalil illal azîz.

Mawlay yâ mawlay antal khôliq wa anal makhlûq wahal yarhamul makhluq illal khôliq.

Mawlay yâ mawlay antal azhîmu wa anal haqîr wahal yarhamul haqîru illal azhim.

Mawlay yâ mawlay antal qowiyyu wa anadhdhoîf wahal yarhamudhdhoîf illal qowiyyu.

Mawlay yâ mawlay antal ghoniyyu wa anal faqîr wahal yarhamul faqîru illal ghonîyyu.

Mawlay yâ mawlay antal mu’thî wa anas sâ il wahal yarhamul sâ il illal mu’thî.

Mawlay yâ mawlay antal hayyu wa anal mayyit wahal yarhamul mayyit illal hayyu.

Mawlay yâ mawlay antal bâqî wa anal fânî wahal yarhamul fânî illal bâqî.

Mawlay yâ mawlay antal dâ im wa ana dzâ il wahal yarhamul dzâ il illad dâ-im.

Mawlay yâ mawlay antal rôziq wa anal marzûq wahal yarhamul marzûq illar rôziq.

Mawlay yâ mawlay antal jawâdu wa anal bakhîl wahal yarhamul bakhîl illal jawâd.

Mawlay yâ mawlay antal mu’âfî wa anal mubtalâ wahal yarhamul mubtalâ illal muâfî.

Mawlay yâ mawlay antal kabîru wa anash shoghîr wahal yarhamush shoghîr illal kabîr.

Mawlay yâ mawlay antal hâdi wa anad dhôl wahal yarhamudh dhôllu illal hâdi.

Mawlay yâ mawlay antal rohmânu wa nal marhûm wahal yarhamul marhum illal rohmân.

Mawlay yâ mawlay antal sulthôn wa anal mumtahan wahal yarhamul mumtahân illas sulthôn.

Mawlay yâ mawlay antal dalîlu wa nal mutahayyir wahal yarhamul mutahayyir illad dalîl.

Mawlay yâ mawlay antal ghofûru wa anal mudznib wahal yarhamul mudznib illal ghofûr

Mawlay yâ mawlay antal ghôlib wa nal maghlûb wahal yarhamul maghûb illal ghôlib.

Mawlay yâ mawlay antal robbu wa anal marbûb wahal yarhamul marbûb illal robbu.

Mawlay yâ mawlay antal mutakkabir wa anal khôsyi’ wahal yarhamul khôsyi’ illal mutakabbir.

Mawlay yâ mawlay irhamnî birohmatik.

Wardhô ‘annî bijûudik wa karomik wa fadhlik yâ dzal jûdi wal ihsân wath thouli wal imtinân

birohmatika yâ arhamar rôhimîn.

 

EH / Islam Indonesia

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *